URRIAK 6

1.SAIO TEORIKOAN EGINDAKOAREN AZALPENA

Klasean sartu ginenean esan zigun Aingeruk "zelatatu" eta "zelatatzaileei" buruz hitz egingo genuela. Horretarako, espetxe bat erakutsi zigun, panoptiko bat, non, erdian dorre bat dagoen eta bertatik presoak zelatatuak izaten diren. 

Ondoren, hau, gure bizitzara eta teknologiara bideratu zuen, eta galdetu ziguen gu zelatatuak izaten ote ginen, nola eta honi aurre egiteko erresistentziak. Hasieran talde txikietan hasi ginen taula betetzen, baina, azkenik gela osoaren artean osatu genuen. 

Hona hemen emaitza:

NORK	NOLA	ERRESISTENTZIA
Egela	Nabigazioaren kontrola	Pertsona batek besteei pasatzea irakurgaiak; beti irekita edukitzea
GPS mugikorra	Posizionamenduaren kontrola	Kentzea
Google	Datu pertsonalak; guztiak	Asmatzea
Banketxeak / kreditu txartelak(bestelakoak)	Datuen kontrola	Ahalik eta gutxien
Facebook	Datuak; noiz konektatu	Argazkiak ez etiketatu
Whatsapp	Konexioaren azterketa	Tik bikoitza kendu; ordua kendu; profileko informazioa bakarrik kontaktu batzuk edukitzea
Zerbitzuetako kamerak	Gure mugimenduak	...
Webcam-a (drone)	Sartu daitezkeelako	Pegatina bat jartzea
Konpainia telefonikoak	Lokalizazioa; erabilerak	Modo avion-en jartzea mugikorra

Jarraian, bideo bat ikusi genuen: "¿Por qué me vigilan si no soy nadie?". Hemen, Marta Peiranok ohartarazi nahi digu zenbat informazio sortu dezakegun egunero, eta zein garrantzitsua den sare sozialetan gure anonimatoa mantentzea. Horretarako, neska baten adibidea jartzen digu, non, bertan ikusten dugun nola bere egun oso bateko mugimendu guztiak kontrolatuak dauden.

Ondoren, beste bideo bat ikusteko aukera ere izan genuen: "Las redes y lo datos: una perspectiva crítica". Bertan, guk sare sozialetan eta interneten egiten ditugun publikazioez hitz egiten digu, eta zein garrantzitsua den hauekin kontuz ibiltzea. Horregatik, gure pribatutasuna mantzeko azpimarratzen du sare sozialetan eta horrelakoei dagokienez. 

2.GELAN IKUSITAKOAREKIKO GURE POSIZIONAMENDUA, HAUSNARKETA

Oro har entzuten dugu kontuz ibili behar dugu sare sozialetan publikatzen dugunarekin eta konsziente gara gure datuak dituztela, kontrolatuak gaudela. Baina, zein puntutaraino gara konsziente? 

Konektatuta bizi gara, teknologiaren menpe, egunerokotasunean hainbat ordu igarotzen ditugularik teknologia eskuetan dugula. Bideo hauek ikusteak zer pentsatu handia ematen dit, banekien bai gure datuak zituztela, baina, orain benetan jabetu naiz guk egunean zehar egiten ditugun mugimendu txikienak ere badazkitela, guk uste baino arriskutsuagoa dela.

Eta zer egin honi aurre egiteko? Ahalik eta pribatutasun gehien mantentzen saiatu behar dugu, gure anonimatoa mantentzen. Horretarako, gure datu gutxien ematea izan daiteke aukeretako bat, edo datuak asmatzea.

3.IKUSITAKO GUZTIA HEZKUNTZAREKIN ERLAZIONATU. GURE POSIZIONAMENDUA IRAKASLE MODUAN. ZER EGIN BEHARKO GENUKE HONEKIKO EKOLAN?

Denbora aurrera doan heinean teknologia garatzen doa eta geroz eta txertatuago dagoela ikus dezakegu hezkuntza munduan. Hau positiboa izan daiteke hezkuntzarako, hainbat programa interesgarri eta baliagarri baitaude ikasleentzat. Gainera, gaur egun, txiki-txikitatik hasten dira teknologiak erabiltzen, mundu teknologiko batean hazten direlarik, horregatik, beharrezkoa ikusten dut hezkuntzan ere honen ezagutza minimo bat eskaintzea. Baina, horretarako irakasleak ongi prestatua egon beharko du, eta aurretik aipaturiko teknologiaren arrisku guztiez ohartarazi beharko die ikasleei.

PRAKTIKALDIAN BURUTUTAKO LANAREN ESPERIENTZIA

PRAKTIKALDIAN BURUTUTAKO LANAREN ESPERIENTZIA

• Hasierako ideia

• Prozesua

Lana aurrera eramateko eman genuen lehen pausoa elkarri praktiketan egokitu zitzaigun ikasleen adina eta kopurua adieraztea izan zen. Behin informazioa hau partekatu genuelarik, lanak banatu genituen. Zorte handia izan dugu, maila guztietako ikasleak genituelako lana burutzeko.

Hasteko, lana bost zatitan banatu genuen zailtasun mailaren eta ikasleen adinaren arabera. Hau egin ostean, lanarekin martxan jarri baino lehen, eskuartean genuen proiektuaren berri eman genion gure gelako irakasleari, baimena eskatuz. Irakasleek ez ziguten inolako eragozpenik jarri eta berehala laguntzeko prest agertu zirenez, lanari ekin genion.

Nahiz eta hasieran gaia guk emateko ideia izan, lan guztia euren esku uztea erabaki genuen. Aldaketa honen arrazoia ikasleei askatasuna eman eta euren sormena lantzeko aukera ematea izan da.

Aiako 3.mailako ikasleak izan ziren ipuin hori sortzeko ardura izan zutenak. Lehenik eta behin, lanaren berri eman zien Ane Arregik ikasleei, nondik norakoak eta honen helburua azalduz. Jarraian, gela guztiaren parte-hartzeaz, ipuina sortzen hasi ziren ordenagailuan. Bakoitzak bere ideia ikaskideei luzatu eta gehiengoari gustatzen zitzaiona eramaten zen aurrera. Hiru saio eskaini zitzaizkion asmaketa lan honi.

Hau egin ostean, ipuina taldekide guztiei bidali zitzaien gmail bidez, lanarekin aurrera joatea ahalbidetuz. Hurrengo pausoa ahotsak grabatu eta marrazkiak egitea izan zen.

Ipuin kontalari lanak Irurako LH4B-ko ikasleek egin zituzten. Horretarako, ipuina hamasei zatitan (ikasle kopurua) banatu zuen Lidek, iada bakoitzari bere zatia zein zen zehaztuz, ikasle guztiek parte hartu ahal izateko. Anek bezala, Lidek ere lanaren aurkezpenarekin hasi zuen saioa. Ondoren, ipuin osoa irakurtzea etxeko lan modura bidali eta batez ere beraien zatia ondo barneratzeko lana izan zuten, buruz ikasi gabe. Hurrengo egunean, ahots grabaketei ekin genien. Hau ikastolako gela aparte batean eta bost pertsonako taldetan eraman zen aurrera, prozesua errazagoa izan zedin. Behin honekin bukatuta, grabazioak Joneri bidali zizkion Lidek gmail bidez.

Irurako ikasleak ahotsa grabatzen zuten bitartean, Santo Tomas Lizeoko LH4A-ko ikasleak marrazkiak egiten ari ziren. Irakaslearen ausentzia aprobetxatuz, Ane Aldazabalek ere proiektua aurkeztu zien ikasleei eta bere zatia burutu zuen. Ipuina ozenki irakurri ondoren, zein marrazki egin erabaki zuten eta haurrak taldeka banatu ziren hauen ekoizpenerako. Talde bakoitzak marrazkiak burutzeko metodo propioa erabili zuen, denen artean marrazki bat egitea edo bakoitzak berea egin eta hauetako bat aurkeztea. Goiza lan hau burutzen pasa ostean, marrazki guztiak bildu eta Itxasori eman zizkion eskura.

Itxasok, Igeldoko lehenengo zikloko ikasleekin marrazki hauek koloreztatu zituen. Ikasle kopurua baino marrazki gutxiago zeudenez, kopia batzuk egin zituen Itxasok, bakoitzak bere marrazkia izan zezan. Marrazkiak banatu baino lehen, lanaren berri eman zien Itxasok, egindakoa eta egiteko zegoena azalduz. Ikasleek erabaki zuten ez zutela ipuina irakurtzerik nahi, lana amaitzean guztia batera ikustea nahiago zutela. Honenbestez, marrazkiak margotzeari ekin zien. Marrazkiak koloreztatu ostean, Itxasok moztu eta ipuinaren arabera ordenatu zituen, ikasleen marrazki guztiak ipuinean agertzeko aukera izateko. Antolaketa hau burutu ondoren, argazkiak atera eta Itxasok Joneri pasa zizkion gmail bidez.

Lanaren azken pauso bezala, Jonek, Aiako 3.zikloko ikasleekin bideo muntaia egin zuen arratsalde batean. Lehenik eta behin, Jonek ahots grabaketa eta marrazkien argazkiak eskolako ordenagailu batera pasa zituen. Guztiak han izanik, eta ikasleen informatikako saioa aprobetxatuz, hauen artean lauko taldetxoak egin eta bideoaren muntaketari ekin zion. Movie-maker programa erabiliz, taldetxo bakoitza bideoaren muntaian pauso bana egiten joan zen. Irudiekin muntaia osoa egin ostean, kantua aukeratu eta audacity programaren bidez ahots grabazioarekin elkartu zuten. Audacity bidez lortutako audioak movie-maker programan zituzten irudietan txertatu zituzten bideoari amaiera emanez.

Azkenik, Jonek denoi bideoa bidali zigun gmail bidez eta bakoitzak praktiketako azken egunean, lan honen emaitza erakutsi zien ikasle eta irakasleei. Hori izan da gure lanaren prozesua.

Taldekide bakoitzak egokitu zitzaion atala aurrera eraman zuen bere ikasgelan. Egia esan, ez genuen inolako pega edo zailtasunik izan lana egiterako garaian izan ere, irakasleak une horo laguntzeko prest agertu ziren.

• Ondorioak

Lan hau aurrera eramatean, hainbat gauza aztertu eta deskubritu ahal izan ditugu. Atera ditugun ondorioak ikaskuntza prozesuraren hainbat aspekturekin erlazionatuta daude.

Lehenik eta behin, gure adaptazio gaitasunaren inguruko gogoeta dugu. Hasteko, bakoitzak gure ikastetxeetan aurkitu genuen egoeraren araberako lan banaketa egin genuen lehenengo; maila bakoitzari egokiena gerta lekiokeen zeregina jarri genion. Ondoren, ipuina sortzeko prozesuak esaterako aldaketa bat jasan zuen. Hau da, ikasleen sormena lantzeko aukera jada mugatuta zegoela ikusi genuenez, guk askatasun hori eman nahian, ipuinaren gaia zehaztu gabe utzi genien. Honela, beraien sormena are eta gehiago landu zutela esan behar dugu.

Honekin lotuta, ikasleen parte hartzea aipatu behar dugu. Ohartu gara, beraien lana beste ikastetxeetako ikasleenekin elkartuz lan bakar bat osatuko zutela jakinda, motibatuago eta gogotsuago jardun dutela honetan. Ikasleak ez daude ohituta honelako ekimenetan parte hartzera, beraientzat zeozer guztiz berria izan zen eta oso gustura heldu zioten proposamenari.

Talde lana sustatu zuen proiektu berritzaile bat sortu genuelakoan gaude. Elkarlanean aritzea eskatzen zuen lan bat sortzeko zeregina izateaz gain, erabakiak ere denen artean adostea eskatzen zitzaien ikasleei. Horretarako, beharrezkoa zen denen parte hartzea.

Bestalde, ez da ohikoa gure ikasgeletan  beste ikastetxeekin elkarlanean aritutako proiektuak ekoiztea. Honegatik, irakasleei baliagarria gerta dakieken esperientzia izan delakoan gaude. Izan ere, beraiek ere prozesua behatu ahal izan dute eta beren ikasleek izan duten lan jarrera positiboaz ohartu dira. Guk ere irakasleen balorazio positiboa jaso ahal izan genuen, oso gustuko izan baitzuten proiektua  eta hurrengo batean antzeko zerbait egin nahi badute ere jada badute erreferentzia bat.

Gainera, ikasgela bakoitzak behin beraien zatia bukatuta, lan guztiaren emaitza ikusteko irrikaz agertu ziren beste ikastetxeetakoek amaitzeko zain. Horretaz gain, irakasle batzuk beraien atsegintasuna azalduz, azken lan hau beraien blog-ean zintzilikatu dutela ikusi ahal izan dugu.

Prozesu honen emaitza, jarraian dugun bideoa izan da:

• Ebidentziak

Hasierako ideiaren ebidentzia

http://hamaikaartistak.blogspot.com.es/2015/11/gelako-ipuina.html

Hona hemen ikasleek marraztutako marrazki batzuk:

TALDEKO PRAKTIKETAKO ESPERIENTZIEN ONDORIOAK- EL EKIPO A

PRAKTIKETAKO GURE ESPERIENTZIA

Praktiketatik itzuli berri garen aste honetan, taldekideok bizitako esperientzia ezberdinen inguruan hitz egiten aritu gara. Ikastetxe bakoitzaren lan egiteko modua desberdina dela ikusi dugu eta bakoitzaren alde on eta txarrei buruzko hausnarketa bat egin dugu. Solasaldi honen bidez lortu ditugun ideiak oso interesgarriak iruditu zaizkigu eta zuekin partekatzea bururatu zaigu. Azaletik eta modu orokor batean dago idatzita, baina, atera ditugun ondorio edo ideia garrantzitsuenak bertan txertatzea lortu dugula deritzogu.

Irakurri eta idatzi zuen esperientzian oinarrituz gurekin ados zaudeten edo ez.

1.- Metodologia

Gure praktikaldiari buruz hitz egiten hasi garenean metodologia desberdinak aurrera eramaten dituzten zentroekin aurkitu garela ohartu gara. Alde batetik, irakasgaiak modu tradizionalean kokatzen den Txanela proiektuan oinarritzen direnak ditugu. Bestetik, proiektuetan oinarritzen den sistema ikusi ahal izan dugu. Ezberdintasunak ugariak direla kontuan hartuta, hauen inguruan aipatu genitzakeen onurak eta kalteak adostu ditugu.

Lehenik eta behin, irakaslearen segurtasunari begiratuz, esan dezakegu Txanela proiektuak irakaslearen konfiantza bermatzen duela. Horrez gain, gelaren kontrola izatea errazten duela iruditzen zaigu. Nahiz eta kontrol hori zenbaitetan onuragarria izan, irakaslearen askatasuna ere neurri batean mugatu egiten du, proiektuetan ez bezala. Hauetan, irakasleek nahiz ikasleek erabakiak hartzeko aukera handiagoa dute. Gainera, proiektuetan lan egitean irakasleak ikasle bakoitzaren beharretara egokitzeko aukera zabalagoa du eta ikasleen talde lana sustatzen da elkar lanean arituz. Hala ere, txokoka lan egiteak aurre prestakuntza handiagoa eskatzen dio irakasleari helburuak bete nahi badira.

2.- Materialak

Materialari dagokionez, metodologiarekin erabateko lotura duela ikusi dugu. Txanela proiektuan esaterako, irakasgai bakoitzeko hainbat liburu zeuzkaten. Hauetaz gain, irakasleak lortutako fitxa solteak ere burutzen zituzten eta baita ordenagailuak ere. Gainera, irakurketa sustatzeko liburu ezberdinak aurkitzen ziren gelan. Proiektuka lan egiteko, aldiz, material anitzagoa behar da. Testu liburua matematika gaia lantzeko soilik erabiltzen zuten. Gainontzean, txoko bakoitzean material ezberdinarekin aritzen ziren lanean. Plastilina, gometxak, kartoia, lego piezak, metroa, eraikuntzarako piezak, puzzleak, bingoa… eta beste hainbat jolas. Horrez gain, laguntza gisa erabiltzeko material ugari aurki zitekeen gelan. Hiztegia, alfabetoa hitz larri eta xehekin, zenbakiak azpian izenekin, Atlasak, abakoak, mapak…

Honenbestez, proiektuka lan egitea askoz aberatsagoa dela iruditzen zaigu material aldetik.

3.- IKT erabilera

Orokorrean, ikastetxeetan teknologia berriak ez daude oso txertatuta. Gure esperientziari dagokionez, erabilera ugariagoa izan da Txanela proiektua lantzen duten zentroetan. Hauetan ikasys proiektua martxan jarriz, ordenagailuetan ariketak egiten dituzte. Arbel digitalaren erabilera ere anitzagoa da. Izan ere, gela bakoitzak hauetako bat du. Horrez gain, ordenagailua erabiltzeko oinarrizko pauta batzuk ere irakasten dizkiete baita mekanografia ere. Proiektuka lan egiten den eskoletan, ordea, ez zaigu tokatu teknologia berriak erabiltzen diren egoerak bizitzea. Teknologia berriak presentzia izan duten kasuetan ikasleen jarrera pasiboa da, pelikulak ikusi edo abestiak entzutea esaterako. Hala ere, ikastetxe gehienek euren blog-a dutela jabetu gara, gurasoek eskolan egindakoaren berri izan dezaten: 

http://hamaikaartistak.blogspot.com.es/
http://hogeifantastikoak.blogspot.com.es/
http://igeldoeskola.blogspot.com.es/
http://2015irurakolh4b.blogspot.com.es/

4.- Harremanak

Orokorrean, ikasle gutxiko eskoletan sortzen diren harremanak oso estuak dira, bai irakasleen artean, bai ikasleen artean, bai irakasle-ikasleen artean eta baita irakasle-gurasoen artean ere.

Zikloka banatuta dauden ikastetxeetan, ikasleak ez dira beti taldekide berdinekin egoten, urtero taldekide desberdinak izaten dituzte eta honek umeen arteko harremanak sustatzen ditu. Jolas-orduan esaterako ziklo guztietako haurrak nahasturik ibiltzen dira jolasean, zenbait kasutan HH-ko haur batzuk ere parte hartzen dutelarik jolas horretan.

Irakasle gutxi direnez eta, irakasle guztiek haur guztiak ezagutzen dituztenez, elkar-lanak izugarrizko garrantzia du eta harreman sendoak sortzen dira. Irakasleek ume bakoitza ondo ezagutzeko aukera duenez, bere egoerara eta gaitasunetara egokitzeko ahalmen gehiago du eta laguntza maila handiagoa eskaintzea lortzen da. Gurasoak ere oso aktiboak dira eskola txikian, ahal duten guztietan esku bat botatzen diete irakasleei, irteerak, lantzen ari diren gaiaren inguruko azalpenak emateko, eskolako konponketak egiteko, beharrezko materiala uzteko, kirol arloa antolatzeko....

Bestalde, izugarrizko aldea dagoela ikusi dugu ikasle kopuru handiko ikastetxeetan. Santo Tomas Lizeoan ikasleen arteko harremanak itxiak dira, gelako ikaskideen artean mugatzen baitira. Hainbeste ikasle izanik, jolas-ordu ezberdinak erabili behar izaten dituzte guztiek tokia izan dezaten, eta honek beraien arteko harremanak murrizten ditu. Bestalde, irakasleekin duten harremana ona izan arren, eskola txikietan baina hotzagoa da. Gurasoekiko harremanari dagokionez ere gauza berdintsua esan dezakegu, orokorrean laguntzeko prest azaltzen direlarik.

ARTEFAKTOA

Ebaluazio honetan lan modular bezela burutu behar genuen proiektuari ARTEFAKTO izena eman zaio. Baina, zer da artefakto bat? Artefaktoa, funtzio espezifiko bat betetzen duen artelan bat da, ikusleari gai baten inguruan bere barnean gogoeta egitera bultzatzen dion artelan bat.
Honekin lotuta, gure taldeak ikusleari modak gure gizartean duen eraginaren inguruan erreflexionatu arazten dion gaia aukeratu genuen.
Moda hori ordea ez dugu erroparen munduarekin soilik lotu, baizik eta gure bizimoduarekin baizik. Hau da, gaur egun modan dauden bizi estilo eta rolak guregan zenbateko eragina duten ikusarazi nahi izan dugu.
Honetarako, azpian ageri den artefakto hau diseinatu genuen. Ondoren, jendearen aurrean frogan jarri genuen eta hona hemen emaitza!

Taldeko argazki elkarrizketa!

Taldekide bakoitzaren argazki elkarrizketa ikusi eta konparaketa bat eginez, 10 ekintza edo momentu aukeratu ditugu. Une hauek teknologia erabiltzen ez dugunean egitea gustatzen zaiguna erakusten dute. Ez dugu argazki bakoitza azalduko, bakoitzak argazki-elkarrizketa pertsonalean ekintza hori aukeratzearen zergatia idatzi dugulako iada eta interesa izanez gero, argazki elkarrizketa indibidualak ikusteko aukera duzuelako!

1-KIROLA

2-JATEA

3-LAGUNAK

4-FAMILIA

5-UDARA

6-BIDAIATZEA

7-ERRUTINA APURTZEA

8-MUSIKA

9-LO EGITEA

10-TONTOARENA EGITEA

Ariketa: Teknologiaren erabilerarik egiten ez duzun zure 10 ekintza gustukoenak.

Lana burutu ostean, egindakoari erreparatu diot eta gogoeta egin ondoren zeozertaz ohartu naiz. Ariketaren ondorengoa izango balitz ere, nire lana berdin-berdina izango litzatekela.

Ariketa: Teknologiaren erabilera egiten duzun edo ez duzun zure 10 ekintza gustukoenak:

LAGUNEKIN EGOTEA

FAMILIAREKIN EGOTEA

 BIDAIATZEA

NATURAZ GOZATZEA: MENDIRA JOATEA

HONDARTZARA JOATEA

 ESKULANAK EGITEA

KIROLA EGITEA

LASAITASUNEAN EGOTEA

 SUKALDATZEA

JATEA

Eta hau guztia egin ahal izateko oso gustuko dut noski......

 LO EGITEA

NIRE LEHEN PRAKTIKALDIA :)

Kaixo lagunok!
Jada ba dira aste batzuk azkenekoz nire bloggean zeozer idatzi nuenetik... egia esan nire lehenengo praktikaldia dela eta nahiko lanpetuta ibili naiz eta ez dut izan tarterik behar bezala idazteko. Honegatik, orain arteko esperientzia kontatzeko asmoz, astez aste joango naiz bizitakoa azaltzen.

Lehenik eta behin, Irurako Ikastolako LH.4 B mailan ari naizela burutzen nire praktikak esan beharko nuke. Ikasgela hau, 16 ikasle alproja maitagarriz osatuta dago eta tutore bezala Eider andereñoa dute. Ni Anoetako Herri Ikastolan ikasia naiz eta hain zuzen bi Ikastolak elkarlanean aritzen direla kontutan izanik, bertako giroa ez zait horren arrotza egin. Gainera, Irurako Ikastolako hainbat irakasle lehenagotik ezagunak nituen. Onartu beharra daukat faktore hauek nire urduritasunak zertxobait baretu zituztela hasieratik.


Hala ere, lehenengo aldiz ikasgelaren aurrean azaltzeko unea urduritasunez eta emozioz beteta hartu nuen. Lehengo aldia zen "irakasle" modura arituko nintzela eta ezjakintasuna zen nagusi nire barnean. Hasieran, nora jo edo zer egin ez nekiela nenbilen gelan zehar baina egia esan segituan hasi nintzen parte hartzen ikasleekin batera. Hauek, zeozer berria bezala ikusten ninduten gelan eta hainbat galdera egiteaz gain, nire laguntza jasotzea edo beraiengan atentzioa jartzea gustuko zutela ohartu nintzen. Ikasgela honetako haurrak, oso irekiak eta hiztunak direla esan beharra dago eta honek asko laguntzen du bertan integratzeko garaian. Hasieratik ez dute inongo erreparorik izan niregana zuzentzeko garaian eta horrek lasai eta ozik sentitu arazi nau orain arte izan ere, praktikaldia askoz eramangarriagoa izatea baldintzatu didate. Eiderrek ere zer ikusi handia du horretan noski, bera  izan baita bere ikasgelan parte hartzeko nigan konfidantza jarri duen lehena. Edozein zalantza edo estuasunen aurrean laguntzeko erabat prest azaldu zitzaidan lehenengo momentutik eta hori asko eskertzeko zerbait delakoan nago.
Honen adibide dira azpian ikus ditzakezuen opari eta marrazki sortak, egonaldi hau benetan ahaztezina izango den sentsazioa izatera bultzatzen duten oroigarriak <3

Esan bezala, ez nuen denbora asko behar izan gelan irakasle bat gehiagoren moduan sentitzeko eta edozein arazori konponbidea bilatzen saiatzeko. Gelan lasaitasun osoz ibiltzeko askatasuna sentitzen nuen bai ikasleei laguntzeko garaian eta baita portaeraren bat zuzentzeko garaian ere. Aste bikaina izan zen lehenengo hura!




Bigarren astean berriz beste sentsazio mota batzuk bizi ahal izan nituen. 16 ikasleren aurrean bakarrik geratzeko aukera izan nuen. Nahiz eta ikasle kopurua handia ez izan, momentuan gelan 1000 haur zeuden sentsazioa nuen batzuetan izan ere, Eiderrek atea zeharkatu bezain laister, iskanbila zen nagusi gela hartan. Orduan bai aurkitu nintzela zer egin ez nekiela, ikasleen zalantzak argitzen saiatzen ari nintzen bitartean, beste batzuei jator portatzeko besterik ez nien errepikatzen. Egoera hau behin baina gehiagotan errepikatu zen astean zehar eta nahiz eta asko baloratu dudan esperientzia eta asko ikasi dudan uneak izan diren, benetan nekatzen duten momentuak direla esan beharra daukat. Beharbada honegatik egin zitzaidan bigarren aste hau horren interesgarri baina neketsu aldi berean, gora beheraz betetako egunak izan zirelako.

Hala ere, ikasleek benetan momentu onak eta dibertigarriak bizi arazi dizkidate beraiekin batera. Batzuetan arriturik uzten nautela esan behar dut dituzten bururapen eta buruausteekin, eta hori da benetan atsegin dudana haur hauetaz!

Orain, hirugarren astean murgildurik nabil eta beraz aurrerago emango dizuet honen berri. Baina aurrerapen modura, jada hainbat bizipen berri ditudala kontatzeko esan behar dizuet, eta besteak beste, lehenengo aldiz azterketa bat zaintzeko aukera izan dudala eta ostiralean irteera bat izango dugula! Ea zer dudan kontatzeko beraz aste honen amaierarako! :))